De naam Abelstok is bij veel Groningers bekend, het gebied ligt tussen Mensingeweer en Wehe-den Hoorn.
Door het gebied stroomt de Kromme Raken dat reeds in de 17e eeuw onderdeel uitmaakte van de trekvaartroute van Winsum naar Ulrum. De Abelstokstertil is de naam van de brug (til) over de Kromme Raken.
Door het gebied stroomt de Kromme Raken dat reeds in de 17e eeuw onderdeel uitmaakte van de trekvaartroute van Winsum naar Ulrum. De Abelstokstertil is de naam van de brug (til) over de Kromme Raken.
Waar nu de brug Abelstokstertil ligt, schijnt eens een doorwaadbare plek in de vroegere Hunze te hebben gelegen.
De abt van het klooster in wat nu Kloosterburen heet en die nog wel eens op reis ging, zou het spoor door het water met stokken hebben aangegeven. De naam Abtstok of Abelstok was geboren. Bron: Groninger Landschap
Wikipedia
Wikipedia geeft de volgende verklaring: Vermoedelijk is Abelstok genoemd naar een paal (stok) die daar in of bij het water was geplaatst namens de abt an het klooster van het Oldenklooster en Nijenklooster (ten noorden van Wehe-den Hoorn). Abelstok zou dus zijn: abtenstok. De paal zou kunnen zijn bedoeld om een doorwaadbare plek aan te gegeven of het zou een grenspaal kunnen zijn geweest. De aanduiding stok zou ook kunnen verwijzen naar een smalle loopbrug met één leuning. De naam is al lang in gebruik en dus zeker – zoals wel wordt gedacht – geen verwijzing naar de nabij gelegen boomgaard, waar bij de ingang de naam Abelstok is aangebracht.
Wikipedia
Wikipedia geeft de volgende verklaring: Vermoedelijk is Abelstok genoemd naar een paal (stok) die daar in of bij het water was geplaatst namens de abt an het klooster van het Oldenklooster en Nijenklooster (ten noorden van Wehe-den Hoorn). Abelstok zou dus zijn: abtenstok. De paal zou kunnen zijn bedoeld om een doorwaadbare plek aan te gegeven of het zou een grenspaal kunnen zijn geweest. De aanduiding stok zou ook kunnen verwijzen naar een smalle loopbrug met één leuning. De naam is al lang in gebruik en dus zeker – zoals wel wordt gedacht – geen verwijzing naar de nabij gelegen boomgaard, waar bij de ingang de naam Abelstok is aangebracht.
Een sage wil ons doen geloven dat een zekere Abel de naamgever was.
Hij had gewed dat hij met een polsstok over het water kon springen.
Dat lukte hem inderdaad, maar hij sprong zo ver dat niemand hem nog kon zien, waarop iedereen "Wee, wee" riep.
Zo kwam Wehe aan zijn naam. Om aan te geven dat hij goed was overgekomen blies de bakker op zijn hoorn.
Zo kreeg Den Hoorn zijn naam. Toen was men gerust gesteld en zei: "d' Mens is er weer" en dat werd: Mensingeweer.
